Πήγε στον Λίβανο ο πρωθυπουργός και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του τόνισε το γεγονός ότι είναι ο πρώτος Δυτικός ηγέτης που επισκέπτεται τη συγκεκριμένη χώρα σε μια ταραγμένη περίοδο εξαιτίας της σύγκρουσης του Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ... Μίλησε στην ΕΡΤ και είπε ότι «η Ελλάδα έχει άμεσο ενδιαφέρον για τη Μέση Ανατολή και καλές σχέσεις με όλα τα κράτη [σ.σ. βασικά με το Ισραήλ]. Μας δίνει αξιοπιστία [σ.σ. σε ποιους;]. Είμαστε ντε φάκτο συνομιλητές όλων [σ.σ. και με τους Παλαιστίνιους; Και με το Ιράν;]. Και στον Λίβανο και στη Συρία υπάρχει σημαντική ελληνορθόδοξη κοινότητα. Μας ενδιαφέρει η συζήτηση για τη διασφάλιση της εδαφικής κυριαρχίας της Συρίας και την προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων. Ηταν μια πολύ χρήσιμη επίσκεψη. Είναι νωρίς να πει κανείς τι θα γίνει στη Συρία, θα το συζητήσουμε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και ελπίζω να καταλήξουμε σε ενιαία γραμμή» (σ.σ. σαν κι αυτή στην περίπτωση της Γάζας που κάθε άλλο παρά ενιαία είναι;).
Η γλώσσα μεταμφιέζει τη σκέψη. Ο πρωθυπουργός γοητεύεται να ακούει τη φωνή του. Με υφολογικούς ακκισμούς προσπαθεί να ξεγελάσει τους ακροατές του. Ούτε στις επαφές του στον Λίβανο ούτε στη συνέντευξή του στη δημόσια τηλεόραση είπε μια λέξη επικριτική για το κράτος του Ισραήλ. Ηχηρή σιωπή που ισοδυναμεί με συνενοχή. Αραγε δεν τον ενοχλούν ως άνθρωπο τα βομβαρδισμένα νοσοκομεία, οι ρημαγμένες περιοχές, οι χιλιάδες νεκροί άμαχοι, ο μαζικός εκτοπισμός κατοίκων, η γενοκτονία; Πού και πού λέει καμιά συμπαθητική κουβέντα για τα θύματα, έτσι εξ υποχρεώσεως, πού και πού παίρνει συντετριμμένες πόζες για να δείξει ότι συμπάσχει, αλλά στηρίζει ανεπιφύλακτα τη δολοφονική μηχανή που έχει στήσει η ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου, αποφεύγει να στηλιτεύσει (βαριά λέξη) όλα όσα έχει κάνει ατιμωρητί το Ισραήλ στη Γάζα, στον Λίβανο, στη Συρία και ακολουθεί πιστά τη γραμμή που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ. Μια γραμμή που προβληματίζει ακόμη και τους περισσότερους συμμάχους τους στην Ευρώπη που ζητούν -όχι βεβαίως με μεγάλη ένταση- την παύση των εχθροπραξιών, όχι όμως τον δεδομένο και πρόθυμο εταίρο τους που δεν είναι άλλος από τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση.
Δεν αναφέρθηκε έστω για τα μάτια του κόσμου στην απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και τα εντάλματα που αυτό εξέδωσε για Νετανιάχου και Γκάλαντ, αν και δεν χάνει ευκαιρία να επικαλεστεί το διεθνές δίκαιο όταν πρόκειται για τις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας. Δεν του προξενεί καμία εντύπωση ότι το διεθνές δίκαιο έχει γίνει κουρέλι, αφού οι ισχυροί το εφαρμόζουν καταπώς εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους και το παραβιάζουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό όταν κρίνουν ότι είναι εμπόδιο για τις επιδιώξεις τους; Δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει μια ερμηνεία για το γεγονός ότι η πολιτισμένη Δύση, η αυστηρή Δύση σε θέματα δημοκρατίας, η Δύση που πολεμά την τρομοκρατία με όλα τα μέσα, διαπραγματεύεται απευθείας με τον αρχηγό των ανακυκλωμένων τζιχαντιστών στη Συρία τον οποίο έχει επικηρύξει για δέκα εκατομμύρια δολάρια;
Λεπτομέρειες για τον κ. Μητσοτάκη. Αφού οι ΗΠΑ τον θεωρούν έγκυρο συνομιλητή, δεν έχει κανένα λόγο η προβλέψιμη κυβέρνηση της Ελλάδας να φέρει αντιρρήσεις ή να εκφέρει λόγο επικριτικό. Είμαστε, κατά την εκτίμηση του κ. Μητσοτάκη, τώρα και ήμασταν, όποτε στη χώρα έκανε κουμάντο η Δεξιά, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Αν το μεγάλο αφεντικό αλλάξει θέση και μετακινηθεί σε άλλη πλευρά της Ιστορίας γιατί έτσι θα κρίνει πως πρέπει, θα σπεύσουμε και εμείς αμέσως στην ίδια πλευρά γιατί αυτή θα είναι σε κείνη τη φάση η σωστή πλευρά της Ιστορίας, χωρίς περιττές και κυρίως χωρίς μαχητικές αμφιβολίες.
Τάσος Παππάς
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου