Ένα και μόνο πράγμα έπρεπε να κάνει ο Νίκος Ανδρουλάκης έχοντας απέναντί του τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Να τον ρωτήσει για την παρακολούθησή του και μετά, βγαίνοντας από το γραφείο του, να ενημερώσει τον ελληνικό λαό για τα όσα του απάντησε ο πρωθυπουργός. Δεν... το έκανε για λόγους που γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Το μόνο που του είπε, σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά εκ των υστέρων, είναι ότι πρέπει να εφαρμοστεί η απόφασή του ΣτΕ και η ΕΥΠ να τον ενημερώσει επίσημα για τους λογούς παρακολούθησης του.
Μάλιστα…
*** Αντ’ αυτού ενημερωθήκαμε ότι δεν έφαγε κουραμπιέδες γιατί τον πειράζουν στο στομάχι, ότι τον κέρασε… πράσινο τσάι, ότι συμφώνησαν για την Επιτροπή Δημογραφικού, λες και υπήρχε πιθανότητα να μην πει «όχι» ο Μητσοτάκης, όταν και ο ίδιος έχει αναφερθεί αρκετές φορές σε αυτό το ζήτημα και πως γενικά το μεταξύ τους κλίμα ήταν συναινετικό. Περιέργως θα μου επιτρέψετε, όταν όλο το αμέσως προηγούμενο διάστημα ήταν πολεμικό, με το Μέγαρο Μαξίμου να δίνει καθημερινά σήμα προς πάσα κατεύθυνση περί «πράσινου ΣΥΡΙΖΑ», τώρα να μιλάνε για «ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας».
*** Πάνε αυτά ξεχάστε τα. Μέχρι και ο Άρης Πορτοσάλτε είπε χθες, στον ΣΚΑΪ, πως η φράση αυτή δεν πρέπει να χρησιμοποιείται. «Έδειξε μια ωριμότητα, μια σοβαρότητα ο Νίκος Ανδρουλάκης», τόνισε μεταξύ άλλων.
Ο δε Παύλος Μαρινάκης; Κι αυτός με το γάντι. «Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το σύμβολο της τοξικότητας. Το ΠΑΣΟΚ δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα γραφής και δεν πιστεύουμε ότι θα δώσει κιόλας», δήλωσε και θυμήθηκε ότι είχαν συγκυβερνήσει, χωρίς βέβαια να αναφέρει ότι οι πολιτικές τους οδήγησαν τη χώρα στον γκρεμό. «Αυτό ήταν μια κανονική εικόνα», σημείωσε ακόμα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
*** Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ προσωπικά όλα αυτά δεν τα θεωρώ τυχαία. Πόσω μάλλον όταν ο Άδωνις Γεωργιάδης πριν από έναν μήνα είχε πει στη Βουλή – και όχι σε κάποιο καφενείο της γειτονιάς του – απευθυνόμενος προς το ΠΑΣΟΚ: «Σας συμπαθώ, έχουμε συγκυβερνήσει μαζί και σας συμπαθώ, αλλά για να ξανασυγκυβερνήσουμε πρέπει να σοβαρευτείτε, δεν γίνεται αλλιώς η δουλειά. Κυβέρνηση σημαίνει αναλαμβάνω ευθύνη».
Τότε όλα είχαν γίνει υπό τη σκιά της χρεοκοπίας, τώρα;
*** Διάβασα τις ερωτήσεις του Εισαγγελέα στη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη και βγήκα από τα ρούχα μου. Είπε στην καταγγέλλουσα: «στη Γαλλία έχουν 51 βιασμούς, εδώ έχουμε μια απόπειρα… μην τρελαθούμε κιόλας…». Η ντροπή δεν σταματά εδώ όμως. «Είπατε ότι ο κατηγορούμενος σας άνοιξε τη πόρτα;», ρώτησε κι απάντησε «ναι» η καταγγέλλουσα. Και συνέχισε ο δικαστικός λειτουργός: «Οι βιαστές ανοίγουν την πόρτα; Το ακούσαμε και αυτό…». Σας θυμίζουν όλα αυτά Εισαγγελέα; Γιατί εμένα μου θυμίζουν δικηγόρος υπεράσπισης του κατηγορουμένου. Οι βιαστές και δεν αναφέρομαι στον ηθοποιό, ανοίγουν πόρτες, τρώνε, πάνε στη δουλειά τους και το χειρότερο; Έχουν και οικογένειες…
*** Αυτά είναι ιδιαιτέρως σοβαρά θέματα, βάζουν ξανά το ζήτημα της Δικαιοσύνης στο τραπέζι και φυσικά την εμπιστοσύνη που αισθάνονται οι πολίτες γι’ αυτή. Δεν ενδιαφέρει κανέναν ψηφοφόρο του ΣΥΡΙΖΑ να διαβάσει ανακοινώσεις για τα όσα λέει κάθε μέρα ο Παύλος Μαρινάκης. Ο Στέφανος Κασσελάκης – και πολύ σωστά – τοποθετήθηκε αμέσως, ζητώντας θεσμικά εξηγήσεις. Κι αυτό δεν έχει να κάνει με τα όσα έγιναν πριν, μέσα και μετά το Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, με το αν τον στηρίζει κάποιος ή όχι.
H NTAMA
documentonews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου