Ανοιξε η όρεξη πολλών κομμάτων βλέποντας τι γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Περιμένουν ενίσχυση των δυνάμεών τους από τους δυσαρεστημένους οπαδούς και τα απογοητευμένα μέλη ενός κόμματος που κάποτε ήταν στην κυβέρνηση και ο βασικός πόλος στη λεγόμενη προοδευτική παράταξη...Θα το επιδιώξουν με επιθέσεις φιλίας στον κόσμο του και με ανοίγματα στα μικρομεσαία στελέχη, ώστε να εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις; Μέχρι τώρα πυκνώνουν οι τάξεις των αναποφάσιστων και αυτών που επιλέγουν την αποχή. Τσιμπάει το ΠΑΣΟΚ. Δικοί του ψηφοφόροι ήταν οι περισσότεροι που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογικές αναμετρήσεις από το 2012 και μετά. Τώρα η ηγεσία του πιστεύει ότι έφτασε η ώρα για να πάρει την εκδίκησή της. Ακόμα δεν έχει γίνει ο κύριος χώρος υποδοχής.
Προσδοκίες έχει και η Νέα Αριστερά, που έγινε και τυπικά κόμμα με την ολοκλήρωση των διαδικασιών του ιδρυτικού συνεδρίου της και με την εκλογή προέδρου και καθοδηγητικών οργάνων. Και στην Πλεύση Ελευθερίας ελπίζουν ότι κάτι θα εισπράξουν. Βεβαίως μεγάλο μερίδιο εκτιμά πως θα έχει το νέο κόμμα που θα δημιουργηθεί πολύ σύντομα από τον Στέφανο Κασσελάκη. Τι θα μείνει στον ΣΥΡΙΖΑ αν όλοι αυτοί λεηλατήσουν το ακροατήριό του; Θα εξαρτηθεί από το πόσο γρήγορα θα ανασκουμπωθούν στην Κουμουνδούρου υπό τη νέα ηγεσία. Θα εξαρτηθεί, επίσης, από το πόσο πειστικοί θα είναι στην προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τελειώσει και ότι μπορεί να γίνει ξανά πρωταγωνιστής στην επικράτεια της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς.
Υπάρχει όμως και το ΚΚΕ. Κι αυτό παίρνει ένα κομμάτι των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Οχι το μεγαλύτερο, αλλά στον Περισσό δεν το βάζουν κάτω. Θεωρούν ότι όσοι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ προέρχονται από την Αριστερά και επιμένουν αριστερά δεν έχουν άλλο δρόμο απ’ αυτόν που οδηγεί στο ΚΚΕ. Το είπε το μέλος του Πολιτικού Γραφείου, Νίκος Σοφιανός, στην ΕΡΤ. Κατά την άποψή του, «το πείραμα της “πρώτης φοράς Αριστερά” που έλεγε ότι «δεν θα αλλάξει τίποτα, η Ελλάδα θα παραμένει στην εξουσία του κεφαλαίου, στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τις δεσμεύσεις της και εμείς θα τα κάνουμε καλύτερα, απέτυχε· και απέτυχε και στη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ». Οπότε; «Τώρα είναι μια στιγμή που ένας κόσμος με ριζοσπαστική σκέψη, που έχει δει τα τελευταία χρόνια να διαμορφώνεται και να υλοποιείται μια συμφωνημένη στα στρατηγικά σημεία πολιτική που έχει τη σφραγίδα της Ε.Ε. και η οποία αποτυπώνει μια άγρια βαρβαρότητα στην καθημερινότητά του, να αμφισβητήσει αυτήν την πολιτική και να συναντηθεί με το ΚΚΕ στους δρόμους του αγώνα».
Υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα για το οποίο το ΚΚΕ δεν έχει καθαρή απάντηση. Το θέμα της κυβερνησιμότητας. Και οι δυσαρεστημένοι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ και οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ότι η Αριστερά για να διαδραματίσει πρωταγωνιστικό ρόλο πρέπει να μη μεταθέτει το ζήτημα της κυβέρνησης στο μέλλον, στο μακρινό μέλλον, όταν οι αντικειμενικές συνθήκες θα είναι ώριμες και ο υποκειμενικός παράγοντας έτοιμος. Οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ έχουν συμφιλιωθεί με την ιδέα της διαρκούς αναμονής και δεν διαφωνούν με την επιλογή της ηγεσίας να αντιστέκεται σθεναρά σε προτάσεις για συμμετοχή σε κυβερνήσεις συνεργασίας. «Δεν θα γίνουμε τσόντα σε κυβερνήσεις συστημικών κομμάτων», λένε στον Περισσό. Οι άλλοι όμως έχουν εκπαιδευτεί διαφορετικά. Γι’ αυτούς δεν είναι ελκυστικός ο εξοντωτικός ασκητισμός. Πιστεύουν ότι είναι προτιμότερο να λύνεις προβλήματα μικρά και μεγάλα, να προσπαθείς να εξανθρωπίσεις το σύστημα, από το να περιμένεις να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις που θα φέρουν την ανατροπή του.
Τάσος Παππάς
Efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου